Jammer genoeg is er nog geen televisiezender waarbij de wedstrijden van Pigeons integraal zijn te zien. Dan hadden we hier kunnen volstaan met een verwijzing naar ‘uitzending gemist’. Elk verslag doet de geweldige wedstrijd tegen Limit Stars tekort. Als Studio Sport een samenvatting zou uitzenden, dan ging alle aandacht uit naar het laatste deel van de wedstrijd. Dat twee teams zo aan elkaar gewaagd zijn en bij elkaar het beste naar boven halen is bijzonder en vooral bijzonder spannend. Wat de kijker dan het meest bezighoudt is de vraag wie aan het langste eind gaat trekken. Voor de objectieve toeschouwer zou een gelijkspel zou een terechte uitslag zijn geweest, maar dat bestaat niet bij basketbal. Hoe gelijk een wedstrijd ook opgaat, er is aan het eind toch altijd één ploeg die het meest gelukkig is. Dat was ook zo in de wedstrijd Pigeons – Limit Stars, en daar waren twee verlengingen voor nodig. In de reguliere speeltijd maakte de tegenstander gelijk toen er nog vier seconden op de klok stonden. Alle druk lag bij de speler van Limit Stars die twee strafworpen mocht nemen. Eéntje missen betekende verliezen, maar hij hield het hoofd koel. In de eerste verlenging moest Pigeons een achterstand van drie punten goed maken toen er nog acht seconden te gaan waren. Alleen een driepunter kon Pigeons nog redden. Nu was het Loek Wassing die het publiek op de banken kreeg en van grote afstand raak schoot. In de tweede verlenging nam Pigeons wat afstand al was dat geen moment genoeg om gerust te zijn. In het foutenfestival dat zich ontvouwde, voor de één om toch te kunnen scoren en voor de ander om dat te beletten, mochten beide teams veel strafworpen nemen. Daarbij brak vermoeidheid Limit Stars op. Dat team miste teveel strafworpen om nog in te lopen op Pigeons. Toch, de laatste anderhalve minuut netto-speeltijd duurde op de echte klok meer dan tien minuten. Wie toen nog nagels had begon in die tijd met afbijten. Uiteindelijk bracht de zoemer opluchting. De teleurstelling bij Limit Stars was heel begrijpelijk, de vreugde bij Pigeons ook. Vorige week speelden de Duivenaren een topwedstrijd en kwamen net te kort, nu viel het muntje naar de goede kant. Al kan je ook zeggen dat het team zich mentaal sterk toonde en het dit keer wist af te dwingen. Zonder klasse was het nooit een spannende wedstrijd geworden. En dat is ook een compliment voor Limit Stars. Eindstand: 102-93.
Heren 2 had aan twee keer accelereren voldoende om van Black Stars te winnen. In het eerste kwart nam Pigeons eenvoudig afstand en een gemakkelijke overwinning leek zeker. Maar in het tweede en derde kwart vatte het team de zaken te licht op. Black Stars kwam in de wedstrijd en het was alleen aan de gebrekkige afwerking van de ploeg uit Rhenen te danken dat ze de achterstand te langzaam inliepen. Pas toen het verschil nog maar twee punten was werd Pigeons weer wakker. Met een korte krachtsinspanning liepen de Duivenaren toen eenvoudig uit naar een eindstand van 52-31.
De jongens van U18 konden in het tweede kwart al gas terugnemen. Give and Go bood zo weinig verweer dat Pigeons toen al een grote voorsprong had en het de rest van de wedstrijd rustig aan kon doen. Coach Levi Veldhuis vond het oefenen van nieuwe tactieken toen ook belangrijker dan een grote overwinning. Pas aan het eind van de wedstrijd kregen de smaakmakers Alex Muetstege en Esli Hiffins weer de ruimte om met hun acties veel punten te maken. Maar het mooiste punt kwam van de jongere broer van Esli. Hoe invaller Sami Hiffins de bal erin kreeg weet niemand, maar dat het een prachtige actie was is zeker. Dat spelers die niet veel scoren heel waardevol zijn bewees Dylan Sanders. Bij meer dan de helft van de punten zorgde hij voor de beslissende assist. Eindstand 84-27.
In de toch al sterke klasse waarin U14-1 uitkomt bestaat het sterkste team geheel uit meiden. Dat de Jolly Jumpers geen medelijden hebben met een jongensteam blijkt uit de eindstand van 127-16. De U14-2 liet in de strijd om het kampioenschap geen punten liggen. Tegen Wildcats wist het team eenvoudig te winnen met 60-22.
Andreas Kiele leverde zijn eigen slijtageslag. Voor om tien uur in de avond het laatste eindsignaal klonk, was hij coach bij U14-2, speler/coach bij Heren 2 en scheidsrechter bij Heren 1 geweest. Al waren de knollen op, hij zal toch wel een voldaan gevoel hebben gehad. Pigeons waardeert zijn inzet in elk geval bijzonder. Net als die van Daniëlle Polak, die Pigeons te hulp kwam en zich vol inzette om de wedstrijden goed te laten verlopen.